درس های عاشورا
حادثه عاشورا، بی شک از عظیم ترین رخدادهایی بود که در تاریخ بشری پدید آمد و مسلمانان و غیرمسلمانان را با ارزش های متعالی و مفهوم حیات هدفدار آشنا ساخت و انگیزه مبارزه برای حفظ کرامت انسان و نفی سلطه ستم را در انسان ها تقویت کرد. هر اندازه که مسلمانان و انسان ها با درس های نهفته آن حرکت خونین و عمیق آشناتر شده و از آن بهره برده اند، به همان میزان عزتمند و بزرگوار زیسته و پایه حکومت طاغوت ها را لرزانده اند. برخی از درس هایی که از عاشورا می توان گرفت در سخنان امام حسین علیه السلام و یارانش، عملکرد و روحیات آنان، تأثیر آن واقعه بر فکر و زندگی مسلمانان و ماندگاری آن حماسه و آثارش در طول زمانْ نهفته است.
سیره امام حسین علیه السلام
شیوه رفتاری حضرت سیدالشهداء علیه السلام نشان از روح بلند او و تربیتش در دامان وحی داشت و تجسم قرآن کریم بود. او مهمان نواز و بخشنده بود، به خویشاوندان رسیدگی می کرد، سائلان را محروم نمی گذاشت، برهنگان را می پوشاند، گرسنگان را سیر می کرد بسیار عبادت می کرد و روزه می گرفت، شجاعتش زبانزد همگان بود، هرگز ذلت و حقارت را نمی پذیرفت و مرگ را بر زندگی ذلیلانه ترجیح می داد. آن حضرت غیرتمند بود و در بیان حق صراحت لهجه و صلابت داشت. حلم و بردباری و تحملش بسیار بود. کریم و بزگوار بود و هزاران خصلت برجسته داست که در وجود آن حضرت چون خورشید می درخشید.
عشق حسینی
عظیم ترین سرمایه روحی شیعه، که پیوند دهنده آنان با اهل بیت پیامبر و عاملی بازدارنده از تباهی و برانگیزاننده به فداکاری و جهاد و تصفیه کننده دل و جان است، عشق حسینی است. در سایه همین عشق، یاد حسین و عاشورا زنده مانده و سوز آن، حمایت قلبی عاشقان امام حسین علیه السلام را همواره به نفع حق و جبهه ایثار برانگیخته است. همین عشق، یاران امام را روز عاشورا به استقبال شهادت فرستاد تا با مرگ در رکاب او حیات ابدی یافتند.
عشق حسین علیه السلام را خداوند در دل ها نهاده است و شعله ای خاموش نشدنی است و محبت او نه تنها در دل زمینیان است که به فرموده رسول خدا صلی الله علیه و آله حسین علیه السلام محبوب ترین چهره زمینی نزد آسمانیان است.