اگر کسی فارغالتحصیل شد معنایش این نیست که از علم فاصله بگیرد، زیرا در اسلام بحث بازنشستگی و فارغالتحصیلی راه ندارد.
به گزارش گروه دریافت خبر خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، آیتالله جوادی آملی در درس اخلاق که با حضور تعدادی از فارغالتحصیلان جامعه المصطفی العالمیه و جمعی از طلاب و دانشجویان از سراسر کشور برگزار شد، با اشاره به فرارسیدن اول ماه صفر و سالروز ورود اهل بیت امام حسین (ع) به شام، این حادثه سنگین را به پیشگاه ولیعصر(عج) و همه علاقهمندان به قرآن و عترت تسلیت گفت.
وی با استنباط از قرآن کریم به فضیلت مردان با اخلاق اشاره و خاطرنشان کرد: مردان الهی نه به سمت لهو و لعب میروند و نه لهو و لعب قدرت آن را دارد که به سراغ مردان الهی بیاید و آنها را بفریبد، و نه شیطان میتواند با وسوسه و دسیسه وارد حرم امن قلب مردان الهی شود.استاد برجسته حوزه علمیه تاکید کرد: ممکن است انسان با سعی و کوشش بتواند حق و باطل را تشخیص دهد، به خاطر اینکه تشخیص این دو معیار علمی دارد، اما تشخیص جد و بازی به دلیل نداشتن معیار علمی کار آسانی نیست.
مفسر بزرگ قرآن کریم با بیان اینکه یکی از ادله نیاز ما به رهبران الهی این است که دست بشر از تشخیص بازی و جد کوتاه است، یادآور شد: انبیای الهی و ائمه معصومین (ع) برای ما مشخص کردند که چه چیزی بازی و چه چیزی جدی است.
جوادیآملی با اشاره به آیاتی از قرآن کریم در این زمینه اظهار کرد: در آیات نورانی آمده است که مردان الهی اهل بازیگری نیستند، یعنی نه کسی را بازی میدهند و نه کسی میتواند آنها را بازی دهد.
وی تاکید کرد: قرآن میفرماید که دنیا بازیچه است؛ در اینجا دو سئوال مطرح میشود. یکی این است که لهو و بازی چیست؟ جواب سئوال اول این است که اول و آخر دنیا بازی است. سئوال دوم این است که خدای سبحان دنیا را آفرید در حالی که فرمود ما بازیگر نیستیم، پس برای چه این دنیا را که بازیچه است آفرید؟
مفسر بزرگ قرآن کریم تصریح کرد: دنیا بازیچه است و خداوند آفریدگار دنیاست، اما خداوند بازیگر نیست.
استاد برجسته حوزه علمیه با بیان مثالی به تشریح بیشتر سئوال دوم پرداخت و تاکید کرد: اگر پدری حکیم، دانشمند و محقق بود و برای کودک خودش اسباببازی خرید، این پدر بازیگر نیست بلکه حکیم است و کودک را به بازی گرفتن حکمت است.
وی قرآن کریم را کتاب جدی دانست و ادامه داد: از اول تا آخر این کتاب الهی یک مطلب غیر جدی پیدا نمیشود و اگر کسی قرآنی فکر کرد، انسان جدی میشود.
جوادی آملی در بخش دیگری از سخنان خود خطاب به فارغالتحصیلان جامعه المصطفی العالمیه اظهار کرد: اگر کسی فارغالتحصیل شد معنایش این نیست که از علم فاصله بگیرد، به خاطر اینکه در اسلام بحث بازنشستگی و فارغالتحصیلی راه ندارد.
وی تاکید کرد: ممکن است انسان سالخورده نتواند کارهای سنگینی انجام دهد اما انسان باید تا زمانی که زنده است کار و کوشش کند. اولین روزی که کسی گفت دیگر نیازی به تحقیق ندارد، جای مرگ او نشانه تیر قرار گرفته است.
جوادی آملی ضمن توصیه به فاصله نگرفتن از علم و کتاب، تصریح کرد: کسی که از حوزه یا دانشگاه فارغ التحصیل شد فقط به فکر این نباشد که کتاب تالیف کند و درس بگوید و مجلس و محفلی برگزار کند، زیرا سخنرانی کردن و استاد حوزه و دانشگاه بودن کار آسانی است اما مردم را از جهنم ترساندن دشوار است.
مفسر بزرگ قرآن کریم گفت: اگر گفتند «العلماء ورثه الانبیاء» و تاکید کردند باید درس بخوانیم، این کارها را باید انجام دهیم و به گونهای باشیم که حرفهمایمان را باور و عمل کنیم تا بر دیگران تاثیرگذار باشد.
جوادی آملی در بخش دیگری از سخنان خود به تشریح نامه پنجم کتاب شریف نهجالبلاغه پرداخت و تاکید کرد: بعد از جریان کشته شدن عثمان، حمله طلحه و زبیر و پیروزی امام علی (ع) در جنگ جمل، امیرالمومنین (ع) این نامه را خطاب به اشعثبن قیس والی آذربایجان نوشتند.
وی افزود: امیرالمومنین (ع) در این نامه خطاب به اشعث بن قیس نوشتند: وَ إِنَّ عَمَلَکَ لَیْسَ لَکَ بِطُعْمَهٍ وَ لَکِنَّهُ فِی عُنُقِکَ أَمَانَهٌ وَ أَنْتَ مُسْتَرْعًى لِمَنْ فَوْقَکَ لَیْسَ لَکَ أَنْ تَفْتَاتَ فِی رَعِیَّهٍ وَ لاَ تُخَاطِرَ إِلاَّ بِوَثِیقَهٍ وَ فِی یَدَیْکَ مَالٌ مِنْ مَالِ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ أَنْتَ مِنْ خُزَّانِهِ حَتَّى تُسَلِّمَهُ إِلَیَّ وَ لَعَلِّی أَلاَّ أَکُونَ شَرَّ وُلاَتِکَ لَکَ.
به گزارش ایسنا به نقل از روابط عمومی بنیاد بینالمللی علوم وحیانی اسراء، این مفسر بزرگ قرآن کریم در تشریح این نامه اظهار کرد: امیرالمومنین (ع) به اشعثبن قیس گفتند: این سمتی که به تو دادیم وسیله ارتزاق تو نیست، بلکه امانتى است بر گردنت و تو تحت مراقبت مسئولان بالاتر از خود هستی، حق اخذ مالیات از رعیت را نداری و کاری را انجام بده که به تو دستور داده باشند. تو الان والی آذربایجان هستی و مقداری از بیتالمال دست توست و تو مسوول هستی که این بیتالمال را حفظ کنی تا تحویل من بدهی. امیدوارم که من هرگز مثل والی گذشته شرور نباشم.